عوامل محیطی: محرکهای احتمالی مانند سیگار کشیدن، استرس و قرار گرفتن در معرض سموم مانند گرد و غبار سیلیس را به عنوان علل احتمالی لوپوس مطرح است.

این نوع لوپوس منجر به التهاب پوست، مفاصل، ریه ها، کلیه ها، خون، قلب یا ترکیبی از آن ها می شود.

فردی که در خانواده او سابقه ابتلا به لوپوس وجود نداشته است؛ اما بیماری های خود ایمنی دیگر در خانواده او وجود داشته، هم ممکن است مبتلا شود.

بدتر شدن و حساس شدن ضایعات پوستی با در معرض آفتاب قرار گرفتن

اگزما مالار: اگزماهای پروانه مانندی که اطراف گونه ها و بینی وجود دارد.

در زمان بهبودی فرد هیچ علائمی از خود بروز نخواهد داد اما زمانی که بیماری عود کند، نشانه‌های مختلف آن را می‌توان مشاهده کرد.

به تنهایی یا با پمادهای استروئیدی برای بثورات پوستی استفاده شود.

زمانی که این آنتی بادی ها در بدن فرد وجود داشته باشد، خطر لخته شدن خون، سکته جزئیات بیماری لوپوس و فشار خون ریوی در او بیشتر می شود.

به دلیل ساختار پیچیده این بیماری، گاهی اوقات افراد با نام «بیماری هزار چهره» از آن یاد می کنند.

نتایج ممکن است نشان دهنده کم خونی فرد باشد که معمولاً در لوپوس رخ می دهد. کاهش تعداد گلبول های سفید یا پلاکت خون نیز ممکن است در لوپوس رخ دهد.

این آنتی بادی به قسمتی از هسته که مرکز فرماندگی سلول است، واکنش نشان می دهد.

بررسی ادرار فرد ممکن است افزایش سطح پروتئین یا گلبول های قرمز خون را در ادرار نشان دهد که اگر لوپوس کلیه های فرد را تحت تأثیر قرار داده باشد ممکن است رخ دهد.

وجود پروتئین، سلول های قرمز خونی و بافت های سلولی همگی میزان فعالیت کلیه را نشان می دهند.

گاهی اوقات پزشک توصیه می کند که بافت برداری کلیه یا پوست انجام شود تا هر گونه التهاب و آسیب دیدگی مشخص شود.